3x1.

Próbując zaprzeczyć, skądinąd prawdziwemu stwierdzeniu,wyczytanemu na jednym nielicznych aktywnych, orientacyjnych blogów: „poziom zaangażowania w prowadzenie blogaska (…) rośnie i spada wprost proporcjonalnie do wzrostu i spadku jego aktualnej dyspozycji/porobionych treningów/braku kontuzji.” Piszę tą notkę trzymając prawą nogę w górze, obkładając ją przyjemnym lodem.

However (jedno z moich ulubionych słówek), wróćmy do wydarzeń w polongowym tygodniu. Stopy miałem tak zjechane, że niewykluczone, że pojawiając się w klapkach na wykładzie, dołączyłem do gwiazd wydziałowych. (Od ultralonga minęły już ponad 2 tygodnie, a stopy jeszcze nie całkiem zagojone). Pierwszy raz w butach biegałem na czwartkowych zawodach i? Robiąc niestety mega dużo błędów udało się wygrać!

1.M.Garbacik 28.23

2.M.Biederman +0.25

3.T.Lubkiewicz +2.06

*szwedzko-węgiersko-polska rywalizacja zakończyła się sukcesem tego pierwszego

Plusy tego biegu:

- Byłem w stanie biegać w ogóle.

- Czułem pie*dolnięcie w nogach.

-średnia 3:50 na ponad siedmiokilometrowej trasie orientacyjnej wygląda dobrze (nijak się nie ma do tych co biegają poniżej 3:30).

- Moje decyzje są coraz szybsze.

- Udało się po raz trzeci zwyciężyć w tych kultowych zawodach.

Minusy:

- Ogromny błędas wariantowy. Ponad minutka w plecy.

- Tego dnia złapałem chyba przeziębienie.

However pomimo tego, że z powodu przeziębienia w piątek bieganie odpuściłem, w sobotę znów ruszyłem do boju. Na kolejnym etapie Grand Prix Małopolski rywalizacja była bardzo zacięta, trwała do ostatnich metrów i znów zakończyła się zwycięstwem!

1.M.Garbacik    18.33

2.M.Biederman +0.06

3.K.Legięć        +2.35

Plusy tego biegu:

- Rozczytywanie wariantów do przodu.

- Pomimo przeziębienia, wciąż czułem pi*rdolnięcie w nogach.

- Zwycięstwo.

Minusy:

- Spory błąd.

However, następnego dnia technicznie wreszcie było naprawdę bardzo dobrze. Po 28 minutach byłem na mecie.

1.M.Garbacik    28.12

2.M.Biederman +1.05

3.K.Legięć         +8.30

Plusy tego biegu:

- Skompletowany hattrick i kolejne zwycięstwo.

- Bieg po 6:00 w górzystym terenie.

- Flow w trakcie biegu i do 1 minuty błędu.

- Rozczytywanie wariantów do przodu i pewne punkty ataku.

Minusy:

- Znów mnie obtarły stopy i od połowy biegu znów bolało.

A no i tym samym zapewniłem sobie trzecie zwycięstwo w męskiej elicie (tak roboczo nazwę kategorię M18+) klasyfikacji generalnej Grand Prix Małopolski (Po roku przerwy). Kilka ciekawych anegdot dotyczących tych zawodów:

-  W trakcie pierwszych etapów pierwszej edycji Grand Prix Małopolski o zwycięstwo walczyłem z trenerem Jurkiem i trenerem Pawłem.

- Tego dnia odbył się pamiętny mecz z młodymi na boisku w Wielogłowach.

- V etap pierwszej edycji był jednym z moich najlepszych biegów w życiu. Pokonałem tam grupę mocnych wawelowskich weteranów.

- Dwa lata temu na zawodach w Gorenicach ustrzeliłem dublet, a trener Tomek nie do końca był zadowolony z naszych poczynań.

- Na zawodach na Sikorniku założyłem się z trenerem o coś co spożyłem na Mistrzostwach Polski.

- Pół tego czegoś się rozlało w namiocie klubowym Wawelu (Jaka szkoda…)

Kończąc tą notkę warto wspomnieć, że w zeszłą środę zrobiłem na luzie trening, z którego byłbym zadowolony po przetrenowanej zimie, a w sobotę mimo, że pięty bolały jak cholera przez około 15 minut czułem fantastyczne flow na Bronaczowej. Szkoda, że tylko przez 15 minut. Ale może, właśnie w tym szaleństwie jest jakaś metoda? Na razie więcej nietrenując niż trenując na zawodach jestem bardzo skuteczny. Do zobaczenia w Maju!

A i szczere gratulację dla medalistów Mistrzostw Świata, choć odważę się wysnuć stwierdzenie, że poziom sportowy naszego GPM jakoś bardzo nie odbiegał od wyżej wymienionych zawodów.

A i dedykacja, dla Andrzejka, którego za młodu wyparłem się chcąc wstąpić do klubu na podwórku. To jest piosenka dla Ciebie, Andrzeju!